Oczyszczalnie przydomowe - vademecum

Sotralentz jest jedną z pierwszych firm na rynku europejskim, która rozpoczęła produkcję urządzeń przeznaczonych do budowy przydomowych oczyszczalni ścieków. Sprzedaje te technologie od ponad 30 lat, natomiast sam zakład istnieje już od 100 lat. Firma Sotralentz podjęła wobec siebie zobowiązanie: „Zapoczątkowanie takiego podejścia do problemów przemysłu, aby stale i bezwarunkowo uwzględniać w swojej świadomości nadrzędny cel, jakim jest konieczność ochrony środowiska człowieka”.


1. DEFINICJA OCZYSZCZALNI PRZYDOMOWEJ 

Do przydomowych oczyszczalni ścieków zalicza się instalacje służące do asenizacji ścieków bytowo-gospodarczych, obsługujące do 50 RLM.


2. WARUNKI POSADOWIENIA, DOBÓR SYSTEMU

Dobór sposobu oczyszczania ścieków zależy od lokalnych warunków gruntowo-wodnych, topografii działki, charakteru oraz wielkości obiektu i powinien każdorazowo opierać się o analizę czynników, takich jak:

• liczba stałych mieszkańców,
• ukształtowanie terenu,
• przepuszczalność gruntu,
• poziom zwierciadła wód gruntowych (pomiędzy drenażem rozsączającym a max. poziomem wód gruntowych musi być zachowana odległość min. 150 cm),
• odległość urządzeń od obiektów budowlanych (studnia, budynek, itp.) oraz granicy działki,
• możliwość zrzutu oczyszczonych ścieków – występowanie w pobliżu działki powierzchniowego odbiornika ścieków (takiego jak: rów melioracyjny, rzeka, kanalizacja burzowa, itp.).

Układy oczyszczania stosowane w asenizacji indywidualnej powinny charakteryzować się prostotą działania i dużą niezawodnością - im więcej elementów dodatkowych, urządzeń elektrycznych - tym wyższy koszt zakupu i eksploatacji, a zarazem tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia awarii.

3. ZASADA DZIAŁANIA

W oczyszczalniach przydomowych zachodzą procesy mechanicznego i biologicznego oczyszczania ścieków.

Układ oczyszczania dzieli się na dwa etapy:

• podczyszczania beztlenowego realizowanego w osadniku gnilnym (i ewent. separatorze tłuszczów), gdzie zachodzą procesy separacji i dekantacji ścieków oraz fermentacji osadu z udziałem bakterii beztlenowych, prowadzącej do upłynnienia osadu.
• doczyszczania tlenowego wykonywanego jako drenaż rozsączający, a w trudniejszych warunkach gruntowo-wodnych, jako filtr piaskowy pionowy, kopiec filtracyjny lub złoże biologiczne. Na tym etapie ścieki, przepływając przez specjalnie utworzone warstwy filtracyjne, ulegają rozkładowi w procesach biologicznego utlenienia. Proces zachodzi przy udziale mikroorganizmów bytujących w środowisku naturalnym.

4. SCHEMAT OCZYSZCZALNI Z DRENAŻEM ROZSĄCZAJĄCYM

5. BUDOWA


5.1. osadnik gnilny z filtrem doczyszczającym, tzw. Epurblock

Osadnik gnilny jest podstawowym urządzeniem występującym we wszystkich układach technologicznych, w których realizowany jest pierwszy stopień oczyszczania (czyli tzw. podczyszczanie beztlenowe). Następuje w nim wstępne oczyszczenie ścieków. Zanieczyszczenia cięższe od wody opadają na dno (sedymentują) i ulegają rozkładowi w procesie fermentacji beztlenowej, lżejsze wypływają na powierzchnię i tworzą kożuch (flotują). W wyniku zachodzących procesów usuwane są ze ścieków przede wszystkim zanieczyszczenia pływające i zawiesiny, jak również związki organiczne.

Budowa Epurblock
 

5.2. Układy doczyszczające

- Drenaż rozsączający to układ podziemnych perforowanych rur drenarskich (drenów) wprowadzających do gruntu ścieki wstępnie oczyszczone w osadniku gnilnym. Ścieki, przepływające przez kolejne warstwy filtracyjne żwiru i piachu (ułożone pod drenami), ulegają rozkładowi w procesach biologicznego utlenienia, przy udziale mikroorganizmów.


Drenaż rozsączający w gruncie dobrze przepuszczalnym

• Kopiec filtracyjny stosuje się na terenach podmokłych, gdzie występuje wysoki poziom wód gruntowych. W celu podniesienia podczyszczonych ścieków na kopiec trzeba wykonać przepompownię. Zasada działania kopca filtracyjnego jest taka sama jak tradycyjnego drenażu.

•  Filtr piaskowy o przepływie pionowym jest rozwiązaniem bardzo zbliżonym do drenażu rozsączającego. Różni się tym, że oprócz drenów rozsączających posiada układ drenów zbierających, ułożonych w warstwie żwiru na dnie układu filtracyjnego. Oczyszczony ściek zbierany jest przez dolny drenaż i odprowadzany do odbiornika.

Filtr zajmuje mniej miejsca niż klasyczny drenaż rozsączający. Ponadto pozwala na całkowitą separację układu technologicznego od gruntu, ponieważ wykop wyłożony jest folią nieprzepuszczalną.

 

• Złoże biologiczne. Jego główny element stanowi specjalnej konstrukcji monolityczny zbiornik, w którym umieszczone są kształtki z PP stanowiące wypełnienie złoża, na których rozwija się błona biologiczna. W celu zapewnienia równomiernego rozprowadzenia ścieków po całej powierzchni wypełnienia, w górnej części zbiornika umieszczony jest zraszacz. Tlen niezbędny dla procesów rozkładu ścieków zachodzących w złożu biologicznym, dostarczany jest poprzez studzienkę napowietrzająco - rewizyjną. Niewątpliwą zaletą złóż biologicznych jest niewielka ilość miejsca potrzebna do ich instalacji oraz całkowita szczelność układu (szczególnie ważna przy wysokim poziomie wód gruntowych).

6. EKSPLOATACJA

Roczne koszty eksploatacji oczyszczalni z drenażem
1. Stosowanie bioaktywatorów – 90 zł
2. Przegląd instalacji i czyszczenie filtra (2 razy w roku) – 200 zł
3. Wywóz osadów z osadnika (co 2 lata)  - 0 zł / 90 zł
Łącznie - 290 zł / 380 zł



7. OSZCZĘDNOŚCI